Kawiarniany wehikuł czasu

 Toshikazu Kawaguchi, Zanim wystygnie kawa, 2022

Lektura tej książki była przyjemną odskocznią od rzeczywistości. Przeniosłam się za jej sprawą do Tokio, gdzie w małej, tajemniczej kawiarence można na chwilę wskoczyć do przeszłości, aby porozmawiać z kimś dla siebie ważnym. Każda kolejna historia osób korzystających z tej możliwości, coś we mnie po sobie zostawiła. Po jej przeczytaniu nosiłam ją jeszcze w swojej głowie. Sam pomysł krzesełka, które przenosi do innego wymiaru rozbudził moją wyobraźnię. Japoński autor buduje różnego rodzaju metafory, które ze zwykłej opowieści czynią oryginalną powieść.

Tkanie i celowanie

 Natalia de Barbaro, Przędza, 2023

W poszukiwaniu wewnętrznej wolności

"Kiedy tkam codzienność, a nie celuję do następnej tarczy, staje się to naturalne, że powtarzam ciągle ten sam ruch i dopiero suma bardzo wielu ruchów, może przynieść coś, co w świecie celowania nazywa się efektem”

Przeczytanie tej książki to był bardzo dobry pomysł z okazji wiosny. Każdy rozdział dał mi dużo do myślenia i w pewien sposób zmotywował do poukładania swoich priorytetów. Autorka przedstawia dwie uzupełaniające się postawy. Jedna dotyczy celowania do celu i zbierania szybkich efektów, a druga tkania codzienności i cierpliwego wyczekiwania rezultatów. Od razu sobie pomyślałam, że bliższa mi jako kobiecie jest energia tkaczki, ale po dłuższej refleksji zrozumiałam, że czasami łapię się również na bezpośrednim celowaniu do celu.

Kobiety żony

 Marta Strzelecka, Ziemianki, 2023

Byłam bardzo ciekawa opowieści o żonach właścicieli ziemskich i ich życiu pod koniec XIX wieku i na początku XX. Dzięki tej książce mniej więcej można sobie wyobrazić jak naprawdę wyglądało w ziemiańskich domach a dzięki osobistym wspomnieniom wielu ludzi, możemy prześledzić chociażby, jak zmieniała się rola pani domu na przestrzeni czasu.

W świecie domowych pomocnic

 Joanna Kuciel-Frydryszak, Służące do wszystkiego, 2018

Przygoda z tą książką to niesamowita podróż do początków XX wieku. Autorka zaprasza nas do świata mieszczaństwa, w którym wiejskie dziewczęta służą w eleganckich kamienicach. Bardzo lubię w tych reportażach rozdrabnianie wszystkego na najmniejsze kawałki i przypatrywanie się bohaterkom z każdej strony. Dzięki temu można poznać nie tylko ciężką pracę służących ale również ich życie prywatne. 

Życie i śmierć

 Urszula Honek, Białe noce, 2024

Lubię przyglądać się debiutom. Jestem zazwyczaj bardzo ciekawa nowych stylów literackich i pomysłów, dlatego chętnie poznaję książki zupełnie nowych autorów. Po Białe noce sięgnęłam bez wczytaywania się w streszczenia o czy opowiada fabuła. Pomyślałam, że skojarzenia z tytułem książki Dostojewskiego nie może być przypadkowe. Domyślałam się więc, że nie będzie to łatwy temat. Rzeczywiście tak jest. Krótkie opowiadania skupiają się na temacie śmierci i opowiadają o osobach, które próbują się z nią oswoić.

Między tym co było a tym co jest

Hanna Krall, Synapsy Marii H, 2020 

To książka napisana typowo w stylu Hanny Krall. Składa się z krótkich treści, napisanych oszczędnym językiem i metaforami. Czyta się bardzo szybko. Oczywiście temat jak zawsze nie jest ani łatwy ani przyjemny, mimo to była to dla mnie książka na jedną niedzielę.

Czas akcji rozgałęzia się na teraźniejszość i wojenną przeszłość. Matka chorego na autyzm syna, gości u siebie w Ameryce teściową, która wspomina młodość w pourywanych obrazach. Czasami odnosiłam wrażenie, że więcej się tutaj czyta między wersami, niż w głównym tekście. Takie treściwe lektury pozostawiają czasami w głowie jeszcze więcej do myślenia niż grube tomy. Pani Krall ma swoje niezawodne sposoby, aby przedstawiając z pozoru prostą opowieść, wywoływać w czytelniku przeróżne refleksje.  

Powieść graficzna

 Harper Lee, Zabić drozda, 1960

Miałam bardzo ciekawą przydodę z tą książką. To jedna z tych, które zawsze chciałam przeczytać bo to przecież arcydzieło literatury światowej. Ten tytuł chodził za mną od bardzo dawna. Podczas studiów nie przebrnęłam przez całość. Książka jest gruba a akcja zawiązywała się bardzo powoli. Dodatkowo ani lata trzydzieste XX wieku, ani amerykańska przstrzeń nigdy za bardzo mnie nie interesowały. Na emigracji w Niemczech kolejny raz dałam szansę tej książce i załadowałam ją sobie na czytnik. Tak czytało mi się o wiele szybciej i łatwiej, niestety powieśc zupełnie mnie do siebie nie przyciągała, rozpoczęłam czytanie innych, a o tej zapomniałam. Kiedy więc zobaczyłam Zabić Drozda (powieść nagrodzoną w 1961 roku Pulitzerem) w formie powieści graficznej, od razu poczułam, że to trzecia szansa dla mnie na poznanie tej historii do końca.

Co się dzieje w lesie

 Marcin Kostrzyński, Przyrodyjki, 2021

Cieszę się, że mogę opowiedzieć o tej książce, w momencie gdy przychodzi wiosna. To według mnie najwspanialszy czas w przyrodzie, bo wszystko zaczyna budzić się po długiej zimie, nabierać kolorów i wydawać piękne odgłosy. Marcin Kostrzyński wspaniale potrafi o tym opowiadać. Każdy rozdział tej książki to mała podróż do świata zwierząt. Przyrodnik pokazuje nam nie tylko jak zachowują się zwierzęta, ale przede wszystkim, jakie mają cechy, co myślą i czują. To fascynujące odkrycie zobaczyć świat z perspektywy dzikiego zwierzaka.

Żona Rzeźbiarza

 Madeline Miller, Galatea, 2013

Jeszcze na chwilę pozostanę w mitologicznych klimatach. Po Achillesie i Kirke następną bohaterką z mitologii greckiej, na której skupia się Madeline Miller jest Galatea. To żona rzeźbiarza Pigmaliona, który wychodził z założenia, że nie ma dla niego idealnej kobiety i ją sobie wyrzeźbił. Mity opowiadają o tym, że Afrodyta widząc jak Pigmalion, król Cypru zakochał się w swojej rzeźbie, ożywiła ją z kamienia. Rzeźbiasz poślubił piękną Galateę i mieli dzieci. Autorka jednak poddaje w wątpliwość fakt,  czy było to udane małżeństwo.