Matka w Auschwitz

Mario Escobar, Kołysanka z Auschwitz, 2019

"Matki nie mają ideologii. Nasze dzieci to nasza jedyna sprawa, jedyna ojczyzna. Mężczyzną zabijanie i umieranie w imię ideałów może przychodzić naturalnie. Dla nas, nosicielek życia, morderstwo popełniane w imię ideałów jest najgorszym wynaturzeniem, jakie stworzyła ludzkość."

To książka, którą przeczytałam niemalże jednym tchem. Wstrząsająca i jednocześnie wzruszająca historia matki piątki dzieci, która zdecydowała się towarzyszyć rodzinie w obozie koncentracyjnym, chociaż nie musiała tego robić. Powieść inspirowana jest prawdziwymi wydarzeniami z życia Niemki Helene Hannemann i chociaż już od pierwszej strony wiadomo, że jest to smutna historia, magiczna moc nie pozwala oderwać się od książki. Szczerze mówiąc, do samego końca miałam nadzieję na szczęśliwe zakończenie. 

Historie o umieraniu

Olga Tokarczuk, Ostatnie historie, 2014

"Niepokoi mnie, że to samo możemy widzieć inaczej. Że każdy ma w oczach jakiś filtr i ten filtr powoduje, iż widzi się zupełnie inne rzeczy, patrząc na to samo. To jak uzgodnić przeszłość?"

Nie czytuję horrorów, thrillerów ani kryminałów, ale Ostatnie historie Olgi Tokarczuk bez problemu mogą nadawać się na czas Zaduszek i Halloween. Są to trzy opowiadania dotyczące śmierci, pożegnań i przemijania. Autorka podejmuje temat w bardzo subtelny sposób, zachęcając czytelnika do poszukiwań własnych definicji. Opowiada o trzech kobietach w różnym wieku: matce, córce i wnuczce. Każda z nich znajduje się w takim akurat momencie życia, w którym przyszło jej zmierzyć się z tematem śmierci.

Pierwsza przygoda w świecie Hogwartu

J.K.Rowling, Harry Potter i Kamień Filozoficzny, 1997

"Prawda to cudowna i straszliwa rzecz, więc trzeba się z nią obchodzić ostrożnie."

Przyszła na mnie kolej. Sięgnęłam po kolejny bestseller fantasy bo czai się na niego mój ośmioletni syn. Musiałam sprawdzić co go czeka w pierwszej części, zanim zacznie czytać. Otwieram tym samym swoją wielką przygodę z Harrym czarodziejem. Oczywiście znam tę postać z filmu, no ale to zdecydowanie nie to samo. Książka wciągnęła mnie w zaczarowany świat, w którym wszystko może się zdarzyć. Poznałam historię głównego bohatera od jego urodzenia i od razu śmiało mogę uważać się za jego fankę.

Twórczość Noblistki - Olgi Tokarczuk

Moja ulubiona polska pisarka Olga Tokarczuk zdobyła Literacką Nagrodę Nobla za rok 2018! Czekałam na tę wiadomość jak wszyscy wielbiciele jej prozy. Byłam przekonana, że kiedyś na pewno zostanie wyróżniona najważniejszą literacką nagrodą i niezmiernie cieszę się, że tytuł Noblistki zdobyła tak szybko. Pamiętam, że czytając jej ostatnią książkę "Opowiadania bizarne" miałam poczucie obcowania z czymś naprawdę niesamowitym, znając twórczość innych Noblistów, wiem, że Olga Tokarczuk jest od wielu lepsza. W końcu więc, 10 października świat znowu po 23 latach od Nobla dla Wisławy Szymborskiej usłyszał o Polskiej Literaturze:) 

Olga Tokarczuk została wyróżniona Literacką Nagrodą Nobla:  "za narracyjną wyobraźnię połączoną z encyklopedyczną pasją, co sprawia, że przekraczanie granic jest formą życia".

Czytałam jej wszystkie książki, pisałam o nich tutaj. Oto krótkie podsumowanie i chronologiczny spis książek Olgi Tokarczuk. Klikając w tytuł można przejść do recenzji.

Książki o Powstaniu Warszawskim

POLECANE PRZEZE MNIE KSIĄŻKI

NAWIĄZUJĄCE DO POWSTANIA WARSZAWSKIEGO

Niekwestionowany numer jeden! Nie ma lepszego i bardziej szczegółowego zapisu przebiegu Powstania. Miron Białoszewski w drobiazgowym dzienniku opisuje życie powstańczej Warszawy z perspektywy chowającego się w piwnicach cywila. Wstrząsająca, bardzo realistyczna i trudna proza.
Więcej TUTAJ:

Rady na lepsze życie

Regina Brett, Bóg nigdy nie mruga, 2010

50 lekcji na trudniejsze chwile w życiu

"Możesz porównywać się z ludźmi, którzy cię przewyższają, i narzekać, bądź też z ludźmi, których przerastasz, i się tym chełpić - albo skupić się na mężczyźnie lub kobiecie w lustrze i z wdzięcznością wypełniać zadanie powierzone właśnie jemu lub jej."

Kolorowe książki Reginy Brett wyglądają na bardzo optymistyczne. Zaciekawiona opiniami przeczytałam niebieską w dwa dni. Jest to pierwsza książka z tej serii, debiut autorki, która w pięćdziesięciu rozdziałach daje świadectwo swojego szczęścia i na podstawie przeróżnych życiowych perypetii stara się pokazać, jakie mimo wszystko życie bywa dla nas łaskawe. Czasami za sprawą kilku zdań uzmysławia najprostszą sprawę, coś o czym zapominamy, albo czego nie zauważamy.

Opowieść o życiu Wiedźmy

Monika Maciewicz, Wiedma, 2018

"Biwia ujrzała blade lica i błyszczące oczy. Wzrok niewiasty miał w sobie coś magnetycznego. Przyciągał. Dziewczyna bezwolnie ruszyła w jej kierunku. Ta uśmiechnęła się z triumfem, odsłaniając drapieżne, wilcze zęby. Młoda Widma uzmysłowiła sobie, że pomiędzy fałdami świetlistej szaty zabłysnął rdzawy sierp. (…) Demon nie mrugał powiekami i to samo wymuszał na swej ofierze. " (s.90)

Wiedma to książka, którą zdobyłam latem na Festiwalu Mitologii Słowiańskiej. Tytuł i okładka od razu mnie zaintrygowały. Dotychczasowe informacje o Wiedźmach miałam tylko z bajek dla dzieci. U Sapkowskiego sporo jest o Czarodziejkach, ale nie byłam do końca pewna, czy to to samo. Postanowiłam spróbować opowieści wywodzącej się z podań słowiańskich. Książka okazała się ciekawym oderwaniem od rzeczywistości. Historia młodej bohaterki zainteresowała mnie do tego stopnia, że już wyczekuję kontynuacji jej przygód. 

Wspomnienie Wołynia

Anna Herbich, Dziewczyny z Wołynia, 2018

"Po wojnie wiele lat dręczyły mnie koszmary senne. Śniło mi się, że gonią mnie banderowcy. Strzelają, krzyczą, złorzeczą. A ja pędzę, biegnę, uciekam. Na łeb na szyję. Przez łąki, pola, lasy. Potykam się, przewracam, ale zrywam się na nogi i pędzę dalej. A pogoń za mną. Nie mam już siły, brakuje mi tchu, ostre ściernisko kaleczy mi stopy. Ale ja biegnę dalej. Nie chcę umierać. Chcę żyć." (s.61 - Teodora)

Anna Herbich zachwyciła mnie kolejną książką, w której z wyczuciem i emocjonalnie spisała dramatyczne wspomnienia kobiet. Tym razem przeniosłam się na Wołyń, gdzie podczas wojny miał miejsce pogrom Polaków. Bohaterki książki były w większości dziewczynkami, gdy doświadczyły rzezi, spowodowanej atakiem banderowców. Opowiadają o niewiarygodnych scenach mordów swoich najbliższych, ocalają od zapomnienia rodziców, rodzeństwo i sąsiadów. Ich wspomnienia nie tylko przerażają, ale również uzmysławiają jakimi prawami rządziła się wojna i do czego zdolny jest człowiek.

Trudne relacje

A. Faber, E.Mazlish, Rodzeństwo bez rywalizacji, 1995

Jak pomóc własnym dzieciom żyć w zgodzie, by samemu żyć z godnością

"Jak niewiarygodnie trudne zadanie stoi przed rodzicami! Muszą wiedzieć, w jaki sposób zapewnić każde dziecko, że jest bezpieczne, wyjątkowe i kochane. Muszą pomóc odkryć młodym przeciwnikom, jakie korzyści płyną z dzielenia się i współpracy. Muszą wreszcie stworzyć podwaliny przyszłych stosunków między zwaśnionymi dziećmi, by któregoś dnia dostrzegły one, że stanowią dla siebie źródło oparcie i sympatii."

Książka, która pomaga mi ogarnąć rozbieganą gromadkę dzieci. Autorki opisały w siedmiu rozdziałach swoje doświadczenia z warsztatów z rodzicami. Podejmują najważniejsze tematy dotyczące życia w dużej rodzinie. Problematyka skupia się oczywiście na relacjach między rodzeństwem. Czytając cały czas miałam wrażenie, że mowa tu o moich dzieciach. Trochę więc uspokoił mnie fakt, że w każdej rodzinie pojawiają się podobne sytuacje i to nie tylko u nas rodzeństwo wyzywa się okropnymi przymiotnikami. W kolejnych częściach książki przedstawiono problem porównywania, odgrywania ról przez dzieci, współzawodnictwa i rywalizacji czy bójki.