Polsko-niemiecka rodzinna tajemnica

Mirosława Kareta, Pokochałam wroga, 2016

Pierwsza część sagi Rodu Petrycych

"Dotarło do niego teraz, co mogą czuć młodzi Niemcy, potomkowie sprawców dawnych zbrodni. Ciążyła na nich odpowiedzialność za wydarzenia, na które sami nie mieli żadnego wpływu. A jednak brzemię pozostało, przechodziło na następne pokolenia. Mogli się buntować, wypierać, zaprzeczać oczywistym faktom, żyć jakby nigdy nic się nie stało - i wielu tak robiło. Ale mogli też próbować zmierzyć się z przeszłością" (s.296)

Moja pierwsza z urlopowych książek miała być lekka i przyjemna. Opowiada o zakazanej miłości Polki do Niemca w czasie wojny. Okazała się jednak nie tak lekka jak myślałam. Temat wydaje się oklepany. Na początku książki umiera starsza pani, która pozostawia jedynemu synowi do przeczytania swój pamiętnik. Oczywiście skrywa on wielką tajemnicę rodzinną, opisuje bowiem lata młodości w okupowanym Krakowie. Na karty powieści wojna wkracza więc tylko we wspomnieniach matki głównego bohatera. Główny czas powieściowy to początek lat dziewięćdziesiątych. Wielka polityka jest jednak cały czas obecna w tle powieści, nie da się ominąć kontekstów polityczno-historycznych.

Najbardziej spodobał mi się fakt wmieszania w główne wydarzenia mojego niemieckiego miasta - Monachium. Z przyjemnością czytałam o swoich ulubionych miejscach, które odwiedził doktor Maksymilian Petrycy, główny bohater powieści. Odkrywa on niezwykłą historię monachijskiej organizacji antyhitlerowskiej Białej Róży i rodzeństwa Scholl, za co jestem wdzięczna autorce, gdyż pewnie niewielu Polaków o tym słyszało. 

Mimo więc faktu, że opowieść fabularna raczej niczym ekstremalnym nie zaskakuje i jest w miarę przewidywalna, to jednak odnośniki historyczne w tej obyczajowej powieści bardzo mi się spodobały. Czasy wojenne, komunizm, Solidarność, stosunki polsko-niemieckie wplecione w tę romantyczną opowieść umiliły mi kilka letnich wieczorów i bez wątpienia wpłynęły na mój pozytywny odbiór tej powieści.