Podróż w głąb siebie

Robert Rient, Przebłysk, 2018

Dookoła świata, dookoła siebie

 "Przychodzą mi do głowy niezliczone spotkania, w których sięgałem po człowieka, by go użyć. I po mnie sięgano. Tak samo jak sięga się po czekoladę, książkę, film czy psa. Spotkaniom z ludźmi nadawałem jednak wyższą rangę, nawet jeśli podczas tych spotkań czułem, że jestem zamiast. Od kilku dni kotłuje się we mnie gotowość do samotności, zaskoczenie, że można być w samotności, i jest to nie tylko wystarczające, ale żywe, tak jak spotkanie z ukochaną osobą."

To bardzo ciekawa książka, która daje dużo do myślenia. Jest to swego rodzaju pamiętnik z podróży na krańce świata w poszukiwaniu samego siebie. Autor opowiada o przekraczaniach różnych granic. Nie tylko tych na mapie, ale przede wszystkim ludzkich granic wytrzymałości. W tym celu wybiera się koleją transsyberyjską do mroźnej Rosji a potem do gorącej Tajlandii, Malezji, Nowej Zelandii a nawet do Peru. Czytelnik może mu towarzyszyć i przyglądać się intymnej podróży w głąb siebie.

Opowieść Rienta, chociaż trafiła w moje ręce zupełnie przypadkiem, poruszyła mnie. Uzmysłowiłam sobie co dzieje się z ludzkim umysłem, jak duży mają na nas wpływ nasze przyzwyczajenia i ile tracimy nie wschłuchując się w siebie. Przede wszystkim jednak zrozumiałam, że odnalezienie szczęścia w samotności nie jest niczym nienormalnym. Sama często czuję potrzebę aby uciec od innych ludzi i pobyć tylko z przyrodą. Poszukuję miejsc ucieczki, nawet jeśli miałaby być tylko półgodzinna. Przebłysk jeszcze bardziej mnie do tego ośmielił. Bardzo lubię książki, które coś mi z siebie dają.