Berlińskia opowieść

Kate Hewitt, Dziewczyna z Berlina, 2021

"Wygląda prawie tak, jakby miała na sobie uniform z Bund Deutscher Mädel, żeńskiego odpowiednika Hitlerjugend, organizacji, do której nie zamierzała wstępować, mimo, że prawie każda dziewczyna z jej rocznika dołączyła do nich, gdy tylko skończyła czternaście lat, spędzając dwa popołudnia w tygodniu, tak samo jak większość sobót, na przyzwoitych zajęciach, takich jak nauka opieki nad dziećmi i prowadzenie domu, roznoszenie ulotek czy udział w wiecach."

Sięgnęłam po tę książkę podczas podróży do Berlina i przepadłam w niej już po pierwszym rozdziale. To powieść obyczajowa ale bardzo silnie zanurzona w historii. Generalnie wiem co działo się w Berlinie przed wojną, w czasie wojny i tuż po niej, ale dzięki tej książce miałam możliwość przyjrzeć się mrożącej krew w żyłach historii od środka. Za sprawą bardzo przekonywującej prozy poczułam się jakbym zamieszkała w niemieckiej stolicy razem z główną bohaterką. 

Kompozycja całej powieści jest bardzo dobrze przemyślana. Główna opowieść toczy się w Berlinie od 1938 roku do końca wojny, a na drugim torze narracji obserwujemy konsekwencje wojenne we Frankfurcie w 1945 roku. W każdym razie czytelnik poznaje główną bohaterkę jako czternastoletnią dziewczynę niechętną władzy Hitlera. Jest ona jednak córką ważnego dla polityków chemika, więc mimo własnej woli musi uczestniczyć w całej hitlerowskiej propagandzie. Jej oczami obserwujemy berlińskie wydarzenia włącznie z "Kryształową Nocą" i całą resztą niewyobrażalnych przejawów nienawiści. Autorce udało się bardzo sugestywnie oddać nastrój opisywanego okresu w historii Niemiec. Warto zanurzyć się w ten świat od środka i z bardzo bliskiej perspektywy obejrzeć wojnę w pewnym sensie z drugiej strony, niemieckiej a nie polskiej.

Oprócz wielkiej historii pojawia się tu również interesująca relacja córki z ojcem nazistą, przyjaźń niemiecko-żydowska no i miłość, która przychodzi w najmniej spodziewanym momencie.