Kobiecym okiem

Alice Munro, Liebes Leben, 2013 

Oryginał: Dear Life, 2012

Polskie tłumaczenie: Drogie życie, 2013

"Wir sagen von manchen Dingen, dass sie unverzeihlich sind oder dass wir sie uns nie verzeihen werden. Aber wir tun es - wir tun es immerfort."

Ostatnie zdanie z ostatniego opowiadania w książce noblistki Alice Munro pozostało mi głęboko w głowie. (Mówimy o niektórych rzeczach, że są niewybaczane, albo że nigdy ich nie wybaczymy. Tymczasem czynimy je nieustannie – moje wolne tłumaczenie). Cały zbiór Liebes Leben zawiera sporo takich perełek. Niby lekkie i przyjemne opowiadania, w których głównymi bohaterkami są kobiety. Traktują niby o zwykłych życiowych sprawach, takich jak miłość, zazdrość, zdrada, śmierć, kłamstwo, przyjaźń. A jednak nie jest to tylko typowa kobieca literatura tak jak wcześniej o niej myślałam. To mądre i wzbudzające zaciekawienie przypowieści, odsłaniające tzw. prawdy oczywiste.

Może dzięki temu, że język i styl kanadyjskiej pisarki nie jest zbyt wymagający dotrze do większej ilości czytelników. Mi bardzo przyjemnie było przeczytać coś lżejszego niż zazwyczaj, mając przy okazji świadomość dobrze zainwestowanego czasu. Chociaż akcja opowiadań rozgrywa się w innej i obcej mi czasoprzestrzeni, potrafiły mnie wzruszyć i zaciekawić. Pierwsza połowa XX wieku na innym kontynencie to zdecydowanie odległa mi rzeczywistość. Ale opisywane z interesującej perspektywy córek związki rodzinne a tym bardziej relacje matka-córka, są dla mnie cennym doświadczeniem. Skierowały moje przekonania na inne tory i uzmysłowiły kilka cennych spraw.