LITERACKA NAGRODA EUROPY ŚRODKOWEJ ANGELUS

Od 2006 roku Miasto Wrocław zgodnie ze swoją tradycją miejsca, które stwarza dobre podłoże dla dialogu między różnymi kulturami i narodowościami przyznaje Literacką Nagrodę ANGELUS. Corocznie nagradza się tłumaczoną na język polski książkę autora z Europy Środkowej. W wyborze utworów prozatorskich zwraca się szczególną uwagę na tematykę istotną dla współczesności. Nagradzane są książki wzbogacające wiedzę o innych kulturach oraz zmuszające do refleksji. Wydawcy i członkowie jury mogą nominować książki z 21 krajów, są to: Albania, Austria, Białoruś, Bośnia i Hercegowina, Bułgaria, Chorwacja, Czechy, Estonia, Litwa, Łotwa, Macedonia, Mołdawia, Niemcy, Polska, Rosja, Rumunia, Serbia, Słowacja, Słowenia, Ukraina, Węgry.

Proces kwalifikujący książki do Nagrody Angelus jest trochę podobny do procesu przyznawania Nagrody Nike. W pierwszym etapie wytypowanych zostaje 14 książek, następnie nominowanych do Nagrody zostaje siedem najlepszych, spośród których dziesięcioosobowe jury, składające się z przedstawicieli literacko-kulturalnej elity polskiej, wybiera w październiku najlepszą książkę. Bardzo ciekawą innowacją jest wprowadzona w 2009 roku w ramach Nagrody Angelus Nagroda dla Tłumacza. Oznacza to, że oprócz autora zwycięskiej książki nagradza się także jej tłumacza na język polski. Jeżeli natomiast laureatem zostanie pisarz polski (do tej pory się to nie wydarzyło), wówczas jury nagradza tłumacza jednej z książek zagranicznych nominowanych do finałowej siódemki. Nagrodę dla Tłumacza w wysokości 20 tyś. zł ufundowała Państwowa Wyższa Szkoła Zawodowa im. Angelusa Silesiusa w Wałbrzychu.

Podczas październikowej uroczystej gali wręczenia Literackiej Nagrody Angelus we Wrocławiu, laureat otrzymuje statuetkę Angelus autorstwa Ewy Rossano oraz nagrodę pieniężną w wysokości 150 tyś. złotych.

Bardzo podoba mi się idea tej nagrody wskazującej interesujące zagraniczne książki z naszego najbliższego sąsiedztwa. Są to pozycje ciekawie obrazujące nie tylko współczesność ale także kulturę i obyczaje swoich krajów. Mam nadzieję, że kiedyś znajdę czas na przeczytanie nagrodzonych a nawet nominowanych książek, poznając przy tym ciekawych nowych autorów.

Laureaci

2018 Maciej Płaza, Robinson w Bolechowie (Polska)
2017 Oleg Pawłow, Opowieści z ostatnich dni (Rosja)
2016 Varujan Vosganian, Księga szeptów (Rumunia)

2015 Serhij Żadan, Mezopotamia (Ukraina)
2014 Pavol Rankov "Zdarzyło się pierwszego września (albo kiedy indziej)" (Słowacja)
2013 Oksana Zabużko „Muzeum porzuconych sekretów” (Ukraina)
2012 Miljenko Jergović „Srda śpiewa o zmierzchu w Zielone Świątki” (Chorwacja)
2011 Swietłana Aleksijewicz „Wojna nie ma w sobie nic z kobiety”(Białoruś)
2010 György Spiró "Mesjasze" (Węgry)
2009 Josef Škvorecký "Przypadki inżyniera ludzkich dusz" (Czechy)
2008 Péter Esterházy "Harmonia cælestis" (Węgry)
2007 Martin Pollack "Śmierć w bunkrze (Austria)
2006 Jurij Andruchowycz „Dwanaście kręgów (Ukraina)


Nagrodzeni tłumacze:
2014 - Paweł Grabiński  za tłumaczenie ze słowackiego książki "Zdarzyło się pierwszego września (albo kiedy indziej)"

2013 – Katarzyna Kotyńska za tłumaczenie z ukraińskiego książki Oksany Zabużko “Muzeum porzuconych sekretów”
2012 - Elżbieta Petryńska za tłumaczenie z chorwackiego książki Miljenka Jergowićia "Srda śpiewa o zmierzchu w Zielone Świątki"
2011 – Jerzy Czech za tłumaczenie z rosyjskiego książki Swietłany Aleksijewicz “Wojna nie ma w sobie nic z kobiety“
2010 – Elżbieta Cygielska za tłumaczenie z węgierskiego książki György Spiró „Mesjasze”
2009 – Andrzej Jagodziński za tłumaczenie z czeskiego książki Josefa Skvoreckiego „Przypadki inżyniera ludzkich dusz”.