Przypadki koreańskiej zimy

 Han Kong, Nie mówię żegnaj, 2021

To idealna książka na zimowe wieczory, bo wtedy najlepiej można wczuć się w sytuację głównej bohaterki, która przedziera się w śnieżnych zaspach do domu przyjaciółki. Czytając prozę noblistki z Korei trzeba brać pod uwagę, że mogą się wydarzać niespodziewane zjawiska, które nie od razu zrozumiemy. Czytelnik brnąc przez kolejne strony może się zastanawiać, czy jesteśmy jeszcze w rzeczywostości czy może już we śnie.

Historia do której nawiązuje autorka w swojej powieści to prawdziwe wydarzenia z 1948 roku. Poznajemy prawdę o masowym ludobójstwie na wyspie Czedżu. Zostaje ona opowiedziana losami trzech kobiet za pomocą różnego rodzaju retrospekcji. Lubię tego typu prozę, krótkie zdania, metafory, nieoczywiste zwroty akcji. Trudno cokolwiek przewidzieć. Nie jest to jednak łatwa powieść, już sam temat wydaje się nieco traumatyczny a częste powroty do niektórych scen sprawiają, że długo nie można o nich zapomnieć.