Być prezydentem Gdańska

 Tomasz Lis, Umrzeć za Gdańsk, 2019

Dwanaście rozmów o Pawle Adamowiczu, wolności i magii Gdańska

"Ja prowadziłem rozmowy, ale to rozmówcy stali się moimi przewodnikami. Po Gdańsku i historii opowiadanej przez nich, tak jak wcześniej oni ją odkrywali w "Blaszanym bębenku" Guntera Grassa, w "Hanemannie" Stefana Chwina, w "Weiserze Dawidku" Pawła Huelle i w słynnym albumie "Był sobie Gdańsk" z fotofrafiami nieistniejącego już Gdańska, wydanym w 1996 roku m.in. przez Donalda Tuska."

Na okładce zmarły tragicznie prezydent Gdańka, wzięłam więc tę książkę z pewnego rodzaju powagą i szacunkiem do ręki. Chciałam przyjrzeć mu się bliżej, zrozumieć jego wieloletnią misję przewodniczenia bliskiemu mi miastu, od którego oddaliłam się przez swoją emigrację. Tomasz Lis zaprosił do rozmowy bliskie Adamowiczowi i miastu osoby. Zapytał o historię, o przełomowe momenty Gdańska, o zmiany jakie w nim zachodziły, o podziały i wspólnotę. Rozmawiał również o spotkaniach z prezydentem i jego pożegnaniu.

W pierwszej kolejności przeczytałam wywiady z osobami ze świata kultury, później z politykami a potem z krewnymi i przyjaciółmi Pawła Adamowicza. Dzięki opwieściom żony i brata zmarłego, można lepiej poznać bohatera tej książki, jego trudne życie prywatne i walkę jaką podejmował każdego dnia będąc prezydentem. Ciekawe były dla mnie fragmenty opowiadające o historii Gdańska i ludziach w nią zaangażowanych, o wielokulturowości, jaką chciał Gdańskowi przywrócić prezytent Adamowicz. Dziennikarz z wyczuciem wypytuje o wpływ przedwojennych wydarzeń, o strajki i czasy Solidarności, o dziedzicwo historyczne. Wśród rozmówców jest Lecha Wałęsa i Donald Tusk jak również czołowi gdańscy pisarze. Mądrych osób warto posłuchać.