Ucho reportera

Jacek Snopkiewicz, To ucho! Runda reporterów, 1980

 

 

 

 

„Co ja sobie założyłem jako reporter? Powiedzieć trochę prawdy o naszych czasach, postawić przed ludźmi zwierciadła, w różnych miejscach – publicznych i zupełnie prywatnych(...) Uważam, że w roli objaśniaczy świata nikt nas nie zastąpi, ta rola przeznaczona jest dla reporterów”

Jerzy Lorell

 

 

 

Jacek Snopkiewicz dziennikarz telewizyjny, reporter, autor książek i scenariuszy wydał w 1980 roku bardzo ciekawy zbiór rozmów ze sławnymi reporterami, z zamysłem aby postarali się oni objaśnić sens swojej pracy. Do rozmowy zaprosił piętnastu dziennikarzy m.in. Hannę Krall, Ryszarda Kapuścińskiego, Jerzego Lovella, Krzysztofa Kąkolewskiego, Tadeusza Strumffa. Co ciekawe, temat ten okazał się niewyczerpany, bo każdy z nich zwraca uwagę na inny aspekt pracy reportera i istoty reportażu. Pytania się nie powtarzają a rozmowy są treściwe, dzięki czemu czyta się je zachłannie, nie ma niepotrzebnych, nużących zdań. Jak sam autor podkreślił na wstępie: „Rozmówcy zostali dobrani w ten sposób, że nie powinni zanudzić czytelnika – piszą na różne tematy i różnią się w poglądach na reportaż”.

Ilustrator Andrzej Krauze

Spoglądając na tę książkę z perspektywy czasu z uznaniem stwierdzam, że wszystko o czym mówią polscy reporterzy w latach osiemdziesiątych jest nadal aktualne. Ciekawiło mnie, jak zmienił się reportaż na przestrzeni wieków. Dziennikarze mają teraz do dyspozycji o wiele większy zasób możliwości dotarcia do faktów i ich zapisu. W ubiegłym wieku każda podróż była wyzwaniem. Nestorzy reportażu, z których niektórzy już nie żyją, wyznaczają w tej książce pewne granice, których dobry reporter nie powinien przekraczać, dają rady swoim następcom i tropy, którymi należy kierować się w zawodzie. Jerzy Lovell podaje 10 rad dla młodych reporterów. Typowy dekalog zawierający wszystkie chyba cechy jakimi powinien odznaczać się dziennikarz chcący być prawdziwym reporterem. Krzysztof Kąkolewski dobitnie podkreśla konieczność unikania fikcji i rzetelność reportera – nieokłamywanie czytelnika. Fakt, który posunął się może trochę za daleko w dzisiejszym reportażu literackim.

 

Ilustrator Andrzej Krauze

 

 

 

„Reporter nie naprawi przecież świata, więc powinien choć go zapisać, ująć w słowa”

Hanna Krall

 

 

W każdym razie książka To ucho! Runda reporterów to bardzo zajmujący zbiór rozmów, z których prawie każda wzbudza refleksje tym bardziej, że zostały wypowiedziane 35 lat temu. Ciekawa byłaby konfrontacja książki z tym co mają do powiedzenia współcześni reporterzy. Cykl rozmów Jacka Snopkiewicza został bardzo przyjemnie wydany. Każda wywiad ma swój sugerujący tytuł a ilustracje, których autorem jest Andrzej Krauze dodają im smaczku.

Ilustrator Andrzej Krauze