Toksyczna Daria-Marta

Maria Nurowska, Drzwi do piekła, 2012

Książkę reklamowano jako najbardziej skandalizującą powieść Marii Nurowskiej. Autorka podejmuje bowiem rzadko poruszany w polskiej literaturze, trudny temat żeńskiego więzienia. Akcja obejmuje opis kilkuletniego pobytu w więzieniu głównej bohaterki Darii, znanej pisarki. Nurowska, wnikliwa charakteryzatorka kobiecej psychiki, jak zwykle z nienaganną wprawą próbuje opisać proces resocjalizacji tej zabójczyni własnego męża.

O ile jednak opisy więziennego życia są w książce wstrząsające to niestety czytało się je sucho i obojętnie. Czegoś zabrakło w historii głównej bohaterki aby można było w nią uwierzyć. Intelektualistka, z zimną krwią zabija swojego męża, po czym dzwoni na policję i przyznaje się do zabójstwa. W więzieniu zaprzyjaźnia się nie tylko ze swoją "wychowawczynią" ale nawet z osadzoną w tej samej celi kobietą, która ją zgwałciła. Jak widać w fikcyjnym świecie literatury wszystko może się wydarzyć.

Podobała mi się natomiast dwutorowa narracja. Retrospekcje z wcześniejszego życia Darii i sprytne, stopniowe odkrywanie drogi prowadzącej do zabójstwa. Poza tym zdaję sobie sprawę z ogromu pracy jaką musiała włożyć w napisanie więziennej książki autorka. Odsłoniła tym samym rąbka tajemnicy o życiu za kratami, którego z pewnością nigdy nie będziemy mieli możliwości poznać.

Maria Nurowska, Dom na krawędzi, 2012

Kontynuacja losów Darii i jej nowe życie w Domu na krawędzi nie podobały mi się. Oczywiście talent pisarski Marii Nurowskiej sprawił, że bardzo byłam ciekawa co się wydarzy z główną bohaterką Drzwi do piekła i jak będzie wyglądać jej życie po wyjściu z więzienia, dlatego musiałam przeczytać kolejną część losów tej przedziwnej kobiety. O ile jednak książka zaskakuje wciąż nowymi wątkami to jednak w jakimś sensie rozczarowuje warsztatowo. Nie ma już żadnej niespodzianki, trzymającej w napięciu akcji i jakiegokolwiek punktu kulminacyjnego a historia z wychowawczynią Izabelą i jej córką znowu wydaję się nierealna.

Daria, która na wolności jest Martą, próbuje otrząsnąć się po wyjściu z więzienia i toksycznym byłym mężu. Los w ręku autorki powieści przygotował dla niej kilka kolejnych lat pozornej stabilizacji. Czasami jednak wydaje mi się, że wolę lekkie niedomówienia niż naciągane historie.