Monachijskie wydawnictwo
Prestel wydało w 2010 roku serię małych książeczek opisujących życie i
twórczość wielkich malarzy. Każda z nich napisana została przez innego znawcę
sztuki. Autorzy lekko i zgrabnie a przy tym rzeczowo i przejrzyście, co przy
biograficznych książkach szczególnie cenię, przedstawiają perypetie osobiste i
artystyczne swojego bohatera. Czyta się je niezwykle przyjemnie i szybko. Przedstawiane chronologicznie fakty z życia artysty obrazowane są dziełami sztuki, które aktualnie tworzył. Zamieszczane w książkach obrazy, pięknie dopełniają
całości świadcząc o wielkim talencie malarza.
O Leonardo da Vinci i
jego niezwykłym geniuszu napisano już dużo grubych tomów. Tym
trudniej było za pewne autorce książki przedstawić charakter artysty i
jego twórczość, nie tylko malarską ale też inżynierską czy medyczną, w pigułce tej
małej książeczki. Udało jej się to jednak tak sprawnie, że czyta się niczym
ciekawą powieść. Autorzy tej serii wyłapują ciekawsze momenty z życia swoich
bohaterów, dzięki czemu łatwiej można zapamiętać i kojarzyć z konkretnymi
wydarzeniami dzieła malarskie. Tutaj Silke Vry cały rozdział poświęciła sekcji
zwłok jakie wykonywał da Vinci i rysunkom, na których wyjaśniał cały mechanizm
ludzkiego ciała. Niestety współcześni mu nie potrafili tego docenić nie
rozumiejąc zapewne o co mu dokładnie chodzi. Ciekawostką jest, że Leonardo
odkrył i opisał dokładnie chorobę serca, na którą w wieku sześćdziesięciu siedmiu
lat sam zmarł. Pozostawione przez niego obrazy to wielkie
dzieła. Z książki tej dowiedzieć się można co dokładnie dla kogo malował, co
zmieniał i w którym momencie życia wówczas się znajdował. Lekko zarysowano
także życie Florencji i renesansowych konkurentów Leonarda. Konflikt "da Vinci –
Michał Anioł" przedstawiony jest tutaj z punktu widzenia tego pierwszego, który
okazał się być zbyt dumnym aby uznać wielki geniusz rzeźb Buonarrotiego, co
było spowodowane niepowdzeniem jego wielkiego marzenia o pięknej, dużej rzeźbie
konia.
Książka o Gustawie
Klimcie, przedstawicielu „Secesji”, autorstwa Bettiny Schümann równie ciekawie przedstawia życie artysty i tym
razem klimat Wiednia końca XIX wieku. Klimt, wielbiciel kotów, został przedstawiony tutaj już od
najmłodszych lat, jednak autorka skupia się bardziej na jego działalności
malarskiej niż życiu prywatnym. Dostajemy tylko kilka wzmianek o
kobietach-modelkach artysty, nierozbudowany został również wątek przyjaźni z
Emilie Flöge. O ile mi wiadomo Klimt miał aż piątkę dzieci, w książce mowa jest
tylko o dwóch małych Gustavach. Szczegółowo natomiast przedstawiony jest zatarg
Klimta z władzami Uniwersytetu Wiedeńskiego, dla których zobowiązał się
namalować Alegorie trzech nauk: Medycyny, Filozofii i Prawa. Władzom uczelni
nie spodobały się te nazbyt erotyczne ich zdaniem obrazy. Po kłótniach i
zażaleniach skończyło się ostatecznie na tym, że artysta za pożyczone pieniądze odkupił
swoje obrazy od władz miasta.
Pablo Picasso żył 91 lat.
Jego obrazy zarówno te z „Błękitnego” i „Różowego”
okresu jak też późniejsze wyznaczające nurt „Kubizmu” to wielka sztuka w każdym
tego słowa znaczeniu. Dagmar Feghelm udało się skrótowo lecz interesująco
przedstawić najważniejsze dokonania artysty i skandale jego barwnego życia
prywatnego. Właściwie tą książkę czytało mi się najlepiej. Choć podobnie jak
autorzy pozostałych opowieści autorka drobiazgowo opisuje i interpretuje
wybrane obrazy artysty, to jednak posługuje się przy tym fachowym ale lekkim i
żywym językiem. Dzięki temu nadaje swojemu bohaterowi, pewnego rodzaju
swojskości co pozwala czytelnikowi polubić go a nawet zaprzyjaźnić się z nim. Nie
wiedziałam wcześniej, że Pablo Picasso był pierwszym artystą, który za życia
miał w Luwrze w Paryżu wystawę swoich dzieł. Z okazji 90-tych urodzin w 1971
roku wystawiono prawie wszystkie obrazy Picassa. Wzruszony artysta powiedział
wówczas, że czuje się jakby powróciły do niego na starość wszystkie jego, dawno
nie widziane dzieci.
Całej serii tych książek
wydaje się przyświecać cel udowodnienia czy pokazania jak dzieła, obrazy
artystów nierozelwalnie związane są z współczesnymi mu wydarzeniami
politycznymi, kulturalnymi czy społecznymi aż w końcu też, może nawet
najbardziej, z tym co dzieje się w jego życiu prywatnym. Z obrazów najlepiej
odczytać można co obecnie interesowało malarza i jak patrzył na świat. Po
lekturze całej serii znam też portretowane przez da Vinci, Klimta i Picassa
kobiety oraz związki jakie łączyły je z artystami. Na końcu każdej książki
znajduje się skrótowy, chronologiczny wykaz ważniejszych wydarzeń z życia
każdego z opisanych malarzy wraz z odpowiadającymi konkretnym okresom w ich
życiu obrazami.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz