Ja contra oni

 Ia Genberg, Szczegóły, 2024

Skusił mnie tytuł książki okrzykniętej bestsellerem. Nie znam dobrze szwedzkiej literatury, więc pomyślałam, że sięgnę po "Szczegóły" skoro główną bohaterką jest kobieta, która opowiada o swoich relacjach z bliskimi. 

Jest to rodzaj książki, w której narrator toczy opowieść o sobie, ludziach i różnych związanych z nimi wydarzeniach w swoim życiu. Nie ma ciągłej fabuły, rozbudowanych wątków ani akcji trzymającej w napięciu. Konkretne osoby poznajemy tylko i wyłącznie z jednej perspektywy czyli opowieści bohatera.

Podeszłam do tego tekstu jak do opowiadań o ludziach i relacjach międzyludzkich. Bohaterka-narratorka mówi o swoich byłych dziewczynach i chłopakach, skomplikowanych związkach, które zawsze się rozpadały. Joanna, Niki, Alejandro i Brigitte pojawiają się w różnych momentach życia głównej bohaterki, a gdy znajomości przemijają, zostawiają po sobie różne wspomnienia, emocje i odczucia. Generalnie same opowieści nie wzbudziły we mnie dużego entuzjazmu. Najciekawsza wydaje mi się ostatnia, więc cieszę się, że doczytałam do końca. Interesujące natomiast jest to, jakie refleksje wzbudziła we mnie ta książka.

Sama zaczęłam się zastanawiać nad różnymi relacjami w moim życiu, analizować osoby, które kiedyś pojawiły się na mojej drodze, a których już nie ma. Przypominałam sobie co dzięki nim mam oraz czego mnie nauczyły przeszłe związki i przyjaźnie. Są to bardzo ciekawe spostrzeżenia, szczególnie pod koniec roku, w ramach podsumowania kolejnego etapu. To niesamowite że literatura ma aż taką moc wpływania na ludzi.

Poetka Maria z Kossaków

Joanna Jurgała-Jureczka, Czarująca poetka, 2025

Dużo przeczytałam w życiu książek o tej poetce, jak również o całej rodzinie Kossaków. Czasami myślę sobie, że to ostatni raz, że nie będę już więcej czytać kolejnej biografii Marii Pawlikowsko-Jasnorzewskiej. A jednak, kiedy widzę nowy tytuł, automatycznie po niego sięgam i zanurzam się, z ciekawością wypatrując między kolejnymi rozdziałami czegoś nowego, ciekawostki, której jeszcze nie znam. Cieszę się więc, że jeszcze zanim skończył się rok ogłoszony rokiem Pawlikowskiej, udało mi się przeczytać jej kolejną interesującą biografię, tym bardziej że znam autorkę i wiem, jak czule podchodzi zawsze do swoich bohaterów. 

Na pograniczu Gdańska i Danzingu

 Wolfgang Kirchner, Tamten czas. Wspomnienia niemieckiego chłopca z Gdańska w 1945 roku, 2025

org. Wir durften nichts davon wissen 

Tę powieść i jej autora poznałam na Gdańskich Targach Książki latem. Temat od razu mnie zaciekawił, więc wybrałam się na spotkanie autorskie. Gdańsk ma niesamowitą historię na przestrzeni wieków. Tutaj możemy przyjrzeć się z bardzo bliska momentowi wielkiej przemiany. Kiedy miasto z niemieckiego stawało się polskie. Narratorem jest kilkuletni chłopiec, który opowiada burzliwe wydarzenia ze swojej perspektywy. Razem z piątką rodzeństwa i mamą walczą o przetrwanie w mieście, do którego w 1945 roku wkracza Armia Czerwona. 

Saga o Danzigu

 Anna Sakowicz, Kamienica Schopenhauerów, 2024

Anna Sakowicz, Karczma Pod Rybim Łbem, 2024

Świadomie sięgam po książki dotyczące Gdańska i jestem zdziwiona, że jest ich tak dużo. Tym razem są to dwa tomy powieści obyczajowej, które maiałam okazję wysłuchać w audiobooku podczas listopadowych podróży. Przeniosłam się więc w czasie do osiemnastowiecznego Gdańska, co było całkiem przyjemne. 

W pierwszym tomie poznajemy główną bohaterkę Fridę, która służy w kamienicy Schopenchauerów. Autorka miała pomysł, aby przedstawić tę rodzinę i całe miasto z perspektywy służby. W drugim tomie Frida służy w domu Uphagenów. 

Dociekając prawdy i szukając wspomnień

 Martin Pollack, Śmierć w bunkrze. Opowieść o moim ojcu, 2005

Z wielkim zainteresowaniem zgłębiłam tę reportażową opowieść rodzinną Martina Pollaca, tłumacza i przyjaciela polskiej literatury. Zupełnie nie przygotowałam się do tej lektury, nie wiedziałam, z czym przyjdzie mi zmierzyć się w kolejnych rozdziałach. Ostatecznie ciężar historyczno-politycznych wątków trochę mnie przytłoczył, ale po przeczytaniu całości zrozumiałam, że każda strona i każda historia była tu potrzebna. Autor precyzyjnie i szczegółowo opowiada o tym jak doszło do morderstwa jego ojca nazisty, co było przed i co wydarzyło się później.

Fikcyjne mity

 Michał Łuczyński, Mitologia Słowiańska dla młodego czytelnika, 2024

Oto książka, która skusiła mnie tytułem i okładką. Uwielbiam mitologię słowiańską, więc jestem ciekawa każdej nowości w tym temacie. Jednak nie zdołałam tym razem przeczytać wszystkich dwudziestu kilku opowiadań w tym zbiorze. Rzadko piszę niepochlebne recenzje. Zazwyczaj po prostu nie doczytuję książek, które mi się nie podobają. Poza tym mój blog traktuję jako pamiętnik i piszę tu tylko o książkach, do których warto wracać. Z tą pozycją Michała Łuczyńskiego mam pewien dylemat, więc mimo wszytko postanowiłam o niej napisać.

Podróż zamiast ucieczki

 Rebecca Makkai, Nie ma przed czym uciekać, 2025

Rzadko czytuję literaturę amerykańską. Ale przy książce Rebeccy Makkai całkiem dobrze się bawiłam. Jest to historia bibliotekarki Lucy i dziesięcioletniego mola książkowego Iana. Oboje wydają się samotni i trochę pogubieni. Wspólna pasja do książek, pomaga im się zaprzyjaźnić. Wyruszają razem w podróż, która może na początku miała być ucieczką, a ostatecznie okazała się życiową przygodą dla obojga. Nigdy jeszcze nie podróżowałam po Ameryce, nawet za sprawą literatury, dlatego również dla mnie było to ciekawe i pełne różnych emocji przeżycie.

Teraz contra wtedy

 Marta Hermanowicz, Koniec, 2025

Potrzebowałam trochę czasu, aby otrząsnąć się po tej książce zanim o niej napiszę. Wywołała we mnie różnego rodzaju emocje i pozostawiła po sobie dużo refleksji. Opowiada o podwójnym życiu kilkutelniej dziewczynki, która nocami śni wojenne przeżycia swojej babci. Historia ta jest napisana tak sugestywnie, że czasami zacierała mi się granica między tymi dwoma światami. Nie wiedziałam momentami czy dziewczynka jest już sobą, czy jest jeszcze babcią w swoich snach. Trauma powracająca w kolejnych pokoleniach to bardzo ciekawe zjawisko. Autorce udało się dotrzeć tą książką w moje najczulsze struny emocji.

Krok przed niebem

 Sanaka Hiiragi, Fotograf utraconych wspomnień, 2023

Ach jak lekko i przyjemnie płynęło mi się po tej opowieści. To idealna książka na długie jesienne wieczory, kiedy można ze spokojem poddać się refleksji i z góry spojrzeć sobie na swoje życie. Całość składa się z trzech opowiadań, a każde z nich skupia się na innej osobie. Do studio fotograficznego zostają przynoszone transporty zdjęć z całego życia konkretnych osób. Kiedy pojawiają się owe osoby, muszą zmierzyć się z informacją, że właśnie umarły. W celu podsumowania przed przejściem do nieba, mają zadanie, aby wybrać po jednym zdjęciu z każdego roku jaki przeżyły.