Ojciec w roli głównej

 Ota Pavel, Śmierć pięknych saren, 1978

Ta książka nie zaciekawiła mnie ani ze względu na tytuł, ani na okładkę. Chciałam po prostu poznać twórczość czeskiego pisarza. Wydaje mi się jednak, że Ota Pavel nie tworzy w moim guście i będzie to jedyne moje spotkanie z jego prozą. Czytając oczywiście wzięłam pod uwagę, że mam do czynienia z opowiadaniami z lat siedemdziesiątych, ale nie zdawałam sobie sprawy, że tytuł wcale nie jest metaforyczny.

Inna wrażliwość świata

 Eliza Kącka, Wczoraj byłaś zła na zielono, 2024

Temat tej książki trochę mnie przerósł. Jestem mamą czwórki dzieci, ale nie mogę porównać swojego trudu wychowawczego do tego, który opisuje matka autystycznej jedynaczki. To niewiarygodne, że każde macierzyństwo ma swój własny wymiar. Nagle po lekturze tej książki moje codzienne troski i zmagania zmiejszyły się o 100%, zupełnie inaczej zaczęłam na nie patrzeć, już nawet nie jak na wyzwanie, ale jak na błogosławieństw, że są tylko takie, a nie inne. Ta książka nie pomoże więc tylko rodzicom, którzy zmagają się z podobnym wyzwaniem co autorka, ale też pozostałym w docenieniu tego co mają.

Historie XXI wieku

 Dorota Masłowska, Magiczna rana, 2024

Zawsze z zaciekawieniem sięgam po ksiąki Doroty Masłowskiej. To nie jest mój gust literacki, ale wciąż zaciekawia mnie co nowego wymyśliła, jacy są jej nowi bohaterowie. Intrygujący styl pisarki w pewien sposób mnie do siebie przyciąga. Tym razem za pomocą opowiadań przedstawiła Polaków borykających się z różnego rodzaju traumami. Przyglądałam się temu z lekko rosnącym niepokojem, bo nie są to optymistyczne obserwacje. Obraz młodego pokolenia jest lekko przerażający, czytając, nie mogłam przestać myśleć o tym, że puszczam w taki świat swoje dzieci.

Ból syna i cierpienie ojca

Mateusz Pakuła, Jak nie zabiłem swojego ojca i jak bardzo tego żałuję, 2021

Jestem świeżo po wysłuchaniu audiobooka tej książki i jeszcze nie mogę się otrząsnąć, jeszcze siedzi w mojej głowie. Niektóre sceny powracają i narzucają się z kolejną interpretacją. Słuchowisko jest bardzo dobrze przygotowane, odziałowuje na zmysły. W historię choroby nowotworowej ojca autor wplata swoje literackie utwory. Pod koniec można również wysłuchać rozmowy z babcią, która opowiada o wojennym czasie, jaki spędziła z rodziną w pracy na niemieckiej wsi. Jest to więc książka wielowymiarowa, gdzie cierpienie ojca równoważone jest innymi opowieściami.

O mieszkańce leśniczówki w Białowieży

 Anna Kamińska, Simona. Opowieść o niezwykłym życiu Simony Kossak, 2015

Po filmie Adriana Panka o Simonie, pozostał mi duży niedosyt. Chciałam koniecznie zgłębić życiowe losy córki Jerzego Kossaka. Biograficzna książka o niej Anny Kamińskiej okazała się dobrym wyborem. Autorka podchodzi do swojej bohaterki z dużym szacunkiem a o wszelkich wydarzeniach opowiada z kilku perspektyw, gruntownie badając zjawisko.

Lato w mieście

 Paweł Sołtys, Sierpień, 2024

Paweł Sołtys, który muzycznie występuje pod pseudonimem Pablopavo, pisze treściwie i w krótkich nowelach demaskuje świat. Jego warszawskie teksty dają do myślenia, a skondensowane w krótkie myśli słowa uzmysławiają stan współczesnego świata.

Dziad Mróz w Bielanach

 Katarzyna Berenika Miszczuk, Mszczuj, 2024

Czasami bardzo potrzebuję oderwania się od ziemi i poszybowania na skrzydłach fantazji w mitologię. Seria "Kwiat paproci" chętnie mi w tym pomaga. Nawet jeśli robię duże przerwy między kolejnymi tomami, zawsze z lekkością potrafię odnaleźć się znowu w Bielanach i razem z Jagą, Gosią czy Mszczujem stawić czoło słowiańskim demonom:)

Pzygody na kaszubskiej wsi

 Daria Kaszubowska, Koniec, 2025

Tym razem to naprawdę koniec sagi o kaszubskich rodzinach na Pomorzu. Potomkowie Bernarda i Pelagii Stoltman wiodą życie we współczesnej Polsce i biorąc pod uwagę burzliwe czasy z poprzednich tomów, to okazuje się, że to naprawdę najspokojniejsze i najwygodniejsze czasy. Raz po raz wracają do nich traumy przeszłości, każdy jednak znajduje swoją drogę i podąża nią zgodnie ze swoim przeznaczeniem.

Kiedy rodzinne historie dochodzą do głosu

Mateusz Pakuła, Skóra po dziadku, 2024

 

Trafiła w moje ręce książka wieloznaczna i wielogatunkowa. Bardzo lubię tego typu literaturę, kiedy raz po raz wpadam w nowe gatunki i czasy akcji. Mysłałam, że sięgam po prostu po powieść, ale bardzo szybko okazało się, że są tu momenty poetyckie, reportażowe i eseistyczne. Dzięku temu nie czułam obciążenia trudnymi tematami, które porusza autor. Dynamika jego prozy umiejętnie stopniuje emocje przeżywane przez bohaterów.